Μετά από δέκα χρόνια σιωπής, ο Χάρης Κατσιμίχας μίλησε έξω από τα δόντια για όλους και για όλα σε συνέντευξη που έδωσε στην Athens Voice και την Κατερίνα Παναγοπούλου. Και είχε για όλους μια... καλή κουβέντα...
Από το 2000 είχε να δώσει συνέντευξη ο Χάρης Κατσιμίχας. Ήταν τότε, που αποφάσισε ξαφνικά να αποσυρθεί από την ενεργό δράση, προσπαθώντας να βρει τον εαυτό του.
''Για δύο χρόνια απλά ήθελα να κοιμάμαι. Τα επόμενα δύο ταξίδεψα. Έπαιρνα λεωφορεία και πήγαινα σε πόλεις της επαρχίας που είχα δει τόσες φορές, αλλά στα γρήγορα, λόγω των περιοδειών. Λίγο λίγο άρχισα να ξαναβρίσκω το ρομαντισμό που είχα χάσει. Είχα καταντήσει ένα κυνικό γουρούνι…'' δηλώνει ο Χάρης, που από το 1985 μέχρι το 2000 έγραψε μαζί με τον αδελφό του, τον Πάνο, τη δική του ιστορία στην ελληνική ροκ σκηνή.
''Θα ’πρεπε να έχω φύγει από το 1995. Aπό τότε είχα αρχίσει να φρικάρω, αλλά άντεξα 5 χρόνια για το χατίρι του αδερφού μου. Ένα βράδυ όμως του είπα: θέλεις να έρχεσαι να μου φέρνεις τσιγάρα στο Δρομοκαΐτειο;'' λέει και αποκαλύπτει ότι είχε κουραστεί τόσο από τον φόρτο εργασίας, όσο και από το σκηνικό που επικρατούσε στον χώρο.
''Εγώ πήγα 22 ετών στο Βερολίνο και γύρισα 32. Εκεί γνώρισα πάρα πολλούς ντόπιους μουσικούς. Το ήθος τους, η αλληλεγγύη τους, ο μη φθόνος – κυρίως αυτό– με σφράγισαν για πάντα. Όταν επέστρεψα στην Ελλάδα είπα, Χριστέ μου, τι γίνεται εδώ; Εγώ έμαθα άλλα εκεί που ήμουνα. Εδώ είδα λύσσα! Φθόνο από τον έναν για τον άλλον και από όλους για όλους. Λυκοφιλίες! Και λέω στον αδερφό μου, τι παίζει εδώ, ρε φίλε; Τι σκυλολόι είναι αυτό; Πώς το αντέχεις;''
Κάπως έτσι ο Χάρης αποφάσισε να... την κάνει με ελαφρά! Και οι φίλοι; Δεν υπήρχαν φίλοι του από τον χώρο, που τον στήριξαν σε αυτή την ''δύσκολη'' φάση;
''Εγώ έχω έναν αδερφό από τη μάνα μου, τον Πάνο, και έναν αδερφό μεγαλύτερο, που τον λένε Θάνο Μικρούτσικο. Που τον έχω διαλέξει και αυτός εμένα. Λατρεύω τον Κραουνάκη, τον Κωστάκη τον Παρίση από τα Υπόγεια Ρεύματα, τον Γιώργο Ανδρέου, τον Μιχάλη Κουμπιό… Φυσικά είχα 5-6 φίλους… Όμως εν γένει, με αυτόν το χώρο δεν είχα ποτέ νταραβέρια.'' τονίζει ο Χάρης.
Χωρίς να μασάει τα λόγια του ο Χάρης Κατσιμίχας μιλάει για τους νεότερους (ή και κάποιους σύγχρονούς του) καλλιτέχνες, που κινούνται στον χώρο του αποκαλούμενου έντεχνου τραγουδιού.
''Τι σχέση έχουν τα δικά μας τραγούδια με τις άχρωμες, άγευστες και άοσμες θεματολογίες του Ξυδάκη, με τους μικροαστικούς νταλκάδες του Πορτοκάλογλου, με το ρηχό λυρισμό του Αλκίνοου Ιωαννίδη και τις μπουρδολογίες π.χ. του Φάμελου; Απολύτως καμία! Προτιμώ χίλιες φορές τα μουγκρητά του Αγγελάκα, γιατί αυτός ο άνθρωπος… τρώγεται με τα ρούχα του. Ή… ο χοντρός των Active Member. Το ίδιο κι αυτός.'' λέει και καταλαβαίνεις αμέσως ότι ο Χάρης έχει αποφασίσει να σταματήσει να κρύβεται πίσω από το δάχτυλο του και να πει τη δική του αλήθεια έξω από τα δόντια.
Την ίδια στάση κρατάει και για κάποιες από τις παλιότερες συνεργασίες του. Εκεί που άλλοι μυθοποιούν τα ''παντρέματά'' τους με άλλους καλλιτέχνες με το πέρασμα του χρόνου, ο Χάρης Κατσιμίχας λέει τα πράγματα με το όνομά τους...
''Συνεργάστηκα μαζί τους για επαγγελματικούς λόγους, δεν τους παντρεύτηκα κιόλας! Ο Πλιάτσικας ας πούμε ποιος είναι; Ο ψηλός; Νομίζεις ότι τους ξέρω; Άσε τον Ξυδού, είναι παλιός φίλος από το ’70. Με τον Στόκα πίναμε κάνα καφέ στη Ν. Σμύρνη όταν έμενε κι αυτός ένα φεγγάρι εκεί. Μετά χαθήκαμε. Όσο για τον Νταλάρα: «Γιωργάκη… δεν θέλω να ’μαστε ούτε φίλοι ούτε εχθροί, θέλω μονάχα να μη θυμάμαι» όπως λέει η Αλαγιάννη με τον Παπάζογλου.''
Σάββατο 20 Μαρτίου 2010
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
No of pages
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου