ΕΣΥ ΠΟΥ ΑΔΙΚΗΣΕΣ

Ένα ποίημα του Πολωνού Νομπελίστα (Νόμπελ Λογοτεχνίας 1980) ποιητή

Τσέσλαφ Μίλος (1911-2004) για να το δημοσιεύσεις αν θέλεις στο blog σου.

  Είναι αφιερωμένο σε αυτούς που κατά καιρούς μας εξουσιάζουν, εξουσιαζόμενοι από περισσό θράσος,

ιδιοτέλεια, ματαιοδοξία, ανευθυνότητα, λαιμαργία και μας κοιτάζουν με κενά βλέμματα.

ΕΣΥ ΠΟΥ ΑΔΙΚΗΣΕΣ

Εσύ που αδίκησες έναν άνθρωπο απλό

Ξεσπώντας σε άγριο γέλιο γι'αυτό το αδίκημα,

Και κράτησες ένα πλήθος ανόητων γύρω σου

Για να μπερδεύουν το καλό με το κακό, για να θολώνουν τα νερά,

Ακόμη κι αν όλοι έσκυβαν μπροστά σου,

Λέγοντας πως η σοφία και η αρετή φωτίζουν το δρόμο σου,

Κόβοντας χρυσά μετάλλια προς τιμήν σου,

Χαρούμενοι που έζησαν ακόμα μια μέρα,

Μην αισθάνεσαι ασφαλής.  Ο ποιητής θυμάται.

Κι αν έναν σκοτώσεις, ένας άλλος γεννιέται.

Τα λόγια είναι γραμμένα, οι πράξεις, οι χρονολογίες.

Και καλά θά'κανες να πας μια χειμωνιάτικη αυγή

Μ'ένα σκοινί, κι ένα κλαρί που θα λυγίζει από το βάρος σου.

                                                       (Τσέσλαφ Μίλος, 1950)

Ευχαριστούμε πολύ τον φίλο Χ. που μας έστειλε αυτό το υπέροχο ποίημα που ταιριάζει γάντι στην σημερινή πραγματικότητα που ζουν όλοι οι Κύπριοι εντός και εκτός της χώρας