Ελάχιστος φόρος τιμής στον Ευαγόρα Παλικαρίδη

Σαν σήμερα, τη νύχτα της 13 προς 14 Μαρτίου 1957, στην Κύπρο οι Άγγλοι εκτελούν με απαγχονισμό τον Ευαγόρα Παλλικαρίδη

Ένας δεκαοχτάχρονος μαθητής, ο οποίος διακρίθηκε για τη δράση του στις μαθητικές διαδηλώσεις εναντίον του Άγγλου κατακτητή. Τα ξημερώματα της 14ης Μαρτίου του 1957 απαγχονίσθηκε από τους Άγγλους. Ήταν ο τελευταίος απαγχονισθείς Έλληνας κατά τον απελευθερωτικό αγώνα, όπως ο ίδιος το ευχήθηκε. Ο Ευαγόρας άφησε πίσω του πλειάδα ποιημάτων καθώς και ο ίδιος ήταν ποιητής. Το πιο γνωστό είναι το "Θα πάρω μιαν ανηφοριά", το οποίο έγραψε σε ένα κομμάτι χαρτί και το άφησε στην τάξη του ως αποχαιρετιστικό μύνημα για τους συμμαθητές του τους οποίους άφηνε πίσω.







Θα πάρω μια ανηφοριά
Ευαγόρας Παλληκαρίδης

Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
Θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια,
που παν στη Λευτεριά.

Θ' αφήσω αδέλφια συγγενείς,
την μάνα, τον πατέρα,
μεσ' τα λαγκάδια πέρα,
και στις βουνοπλαγιές.

Ψάχνοντας για τη λευτεριά,
θα 'χω παρέα μόνη,
κατάλευκο το χιόνι,
βουνά και ρεματιές,

Τώρα κι αν είναι χειμωνιά,
θα 'ρθει το καλοκαίρι,
τη λευτεριά να φέρει,
σε πόλεις και χωριά,

Θα πάρω μιαν ανηφοριά,
θα πάρω μονοπάτια,
να βρω τα σκαλοπάτια,
που παν' στη Λευτεριά,

Τα σκαλοπάτια θ' ανεβώ,
θα μπω σ' ένα παλάτι,
το ξέρω θα 'ν' απάτη,
δεν θά 'ναι αληθινό,

Μες το παλάτι θα γυρνώ,
ώσπου να βρω το θρόνο,
βασίλισσα μια μόνο,
να κάθεται σ' αυτόν,

Κόρη πανώρια θα της πω ,
άνοιξε τα φτερά σου,
και πάρε με κοντά σου,
μονάχα αυτό ζητώ,

Γεια σας παλιοί συμμαθηταί!
Τα τελευταία λόγια τα γράφω σήμερα για σας.
Κι όποιος θελήσει για να βρει έναν χαμένο αδελφό,
έναν παλιό του φίλο,

Ας πάρη μιαν ανηφοριά,
ας πάρη μονοπάτια,
να βρή τα σκαλοπάτια,
που παν στη Λευτεριά.

5 Δεκεμβρίου 1955